كليدواژه زبان طبيعي :
قرن هفتم , شبه قاره هند , بخش زبان و ادبيات فارسي , واژگان , شيرين وخسرو , اميرخسرو دهلوي , تركيبات مثنوي
چكيده :
اميرخسرو دهلوي يكي از بزرگترين شاعران و عارفان نام آور پارسي گوي قرن هفتم هجري ، در شبه قاره هند محسوب مي شود. سبك خاص او در داستان پردازي به تقليد از نظامي و نظيره گوييهاي او در اقتفاء از شاعران بلند آوازه كاملا مشهود است . ويژگي برجسته شعر او سادگي و رواني و خوش آهنگي و دلنشيني آن مي باشد. اين رساله شامل پنج فصل مي باشد. فصل اول مقدمه و فصل دوم بررسي آثار ادبي گذشته را دربر دارد، فصل سوم مبين روش كار دراين رساله است ، فصل چهارم واژگان ادبي و تركيبات و توضيحات آن را دربر مي گيرد و آخرين فصل به نتيجه گيري بحث و بررسي اختصاص دارد. براي رعايت اختصار، از توضيحات اضافي خودداري شده با اين حال در مواردي براي روشن شدن معني توضيحاتي مفيد آورده شده و در مواردي هم به سخن ديگر شاعران استشهاد شده است و در مواردي كه واژه اي در متن نادرست مي نمود با نظر استاد راهنما به تصحيح قياسي آن پرداخته شده است .
