عنوان :
آيين دبيري در نثر فارسي از آغاز قرن هفتم تا پايان قرن هشتم ه . ق .
پديدآورندگان :
شجاعي عليرضا نويسنده , كرمي محمدحسين نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
نثر فارسي , ادب فارسي , آيين دبيري
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
آنچه را كه در اين رساله پيش چشم داريد شامل پنج فصل مطالب مربوط به آيين دبيري است كه به ترتيب در فصل پس از مقدمه بخشي را به روش تحقيق اختصاص داده ايم ، سپس مروري بر تحقيقات گذشته و در نهايت نگاهي به پيشينه كار دبيري است . در فصل دوم اوضاع سياسي و اجتماعي سده هاي هفتم و هشتم را بررسي كرده ايم كه حكومت هاي كوچك و محلي نيز معرفي شده اند. اوضاع اجتماعي و ادبي نيز آورده شده ، پناهگاه هاي زبان و فرهنگ فارسي مورد بررسي قرار گرفته است . ديدگاه ايلخانان و حاكمان محلي در مورد دبيران ، نياز حكومت ها به دبيران و سرانجام با توضيح سبك نثر در اين دوره به بيان ويژگي هاي نثر فني و مصنوع پرداخته و در مورد فن تاريخ نويسي در عصر مغولان مطالبي آورده شده است . در فصل سوم واژه دبيري ريشه يابي شده است و ضمن بيان شرايط لازم اخلاقي ، علمي و اجتماعي كه براي تصدي منصب دبيري ، ابزار و لوازم مناسب شغل دبيري را بر شمرده و به آداب و رسوم متداول در ميان دبيران اشاره شده است . اهميت دبير در دربارها و حكومت هاي مختلف و وظايف دبيران را در اداره ي امور ديواني توضيح داده ايم . شيوه هاي كار دبيران آورده شده و به بيان تاثيرپذيري دبيران از قرآن كريم پرداخته ايم ، همچنين دخل و تصرف منشيان در آيات قرآن و ايجاز در نوشته هاي منشيان بررسي شده است . در فصل چهارم دبيران و منشيان معروف در اين دو سده معرفي شده اند، در ادامه اين بحث به صاحب ديواني منشيان اشاره و برجسته ترين آثار منشيان در اين دو سده معرفي شده است . تاثير شيوه ي نويسندگي منشين در دگرگوني هاي سبك فارسي بررسي و عربي مابي منشيان توضيح داده شده است . انواع مختلف آرايه هاي ادبي در نثرهاي ..............