عنوان :
بررسي گويش تنكابني
پديدآورندگان :
سمايي مهدي نويسنده , صادقي علي اشرف نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
گويش تنكابني , بررسي دستوري , برريس آوايي , دستور زبان فارسي , زبان و زبانشناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
پژوهش حاضر گويش روستاي سليمان آباد مركز دهستان گليجان واقع در 10 كيلومتري شهرستان تنكابن را از نظر آوايي و دستوري مورد بررسي قرار داده است . بررسي آوايي اين گويش نشان داده است كه در آن 22 صامت ، 6 مصوت ساده و يك مصوت مركب وجود دارد. در ميان صامتها، صامت ... تنها در واژه "ژيبر" به معناي شيون و زاري وجود دارد. در اين گويش توصيف آوايي مصوتها به شرح زير مي باشد: ... مصوت مركزي باز، ... مصوت پسين مركزي شده نيم باز ... مصوت پسين مركزي شده نيم بسته ، ... مصوت مركزي بسته ... مصوت مركزي خنثي ... مصوت مركزي بسته . نشانه مصوت مركب W/ / مي باشد. در اين گويش بجز صامت انسدادي چاكنايي ? و سايشي چاكنايي بيواك h كه در موضع پاياني واژه نمي آيند. بقيه صامتها مي توانند در اول ، ميان و پايان قرار گيرند. تكيه عامل تقابل دهنده و محل آن در اسم و صفت روي هجاي آخر و در فعل روي هجاي اول است . گروه اسمي در اين گويش شامل يك هسته اجباري و يك يا چند وابسته اختياري است . هسته شامل اسم يا ضمير است . ضمير شامل ضماير ملكي ، اشاره ، پرسشي و تاكيدي است . ضمير تاكيدي داراي دو صورت است . صورت نخست آن XOD و صورت ديگر واژه xos... مي باشد كه براي شش صيغه به همين صورت است . صفت قبل از موصوف و مضاف اليه قبل از مضاف مي آيد.
