عنوان :
واحدهاي دستوري : فصل پنجم از كتاب Introduction to Theoreticl Linguistic )John Lyons(
پديدآورندگان :
صادقي علي اشرف نويسنده , امين پور شهلا نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
تكواژ , واحدهاي دستوري , لاينز , زبان و زبانشناسي , واژه ها , جمله
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
رساله حاضر ترجمه فصل پنجم از كتاب "مقدمه اي برزبانشناسي نظري " اثر لايز است . در اين فصل سه واحد مختلف توصيف دستوري يعني جمله ، واژك (تكواژ) و واژه بررسي شده است . طبق اظهار بلومفيلد "جمله يك صورت زباني مستقل است ، نه اينكه بوسيله هر ساختمان دستوري در هر صورت زباني بزرگتر گنجانيده شده باشد "نكته اصلي تعريف وي را مي توان به اختصار بصورت زير بيان كرد: جمله بزرگترين واحد توصيف دستوري است كه بين قسمتهاي تشكيل دهنده آن مي توان محدوديتهاي توزيعي و وابستگي هايي ايجاد كرد، اما خودجمله را در هيچ طبقه توزيعي نمي توان قرار داد. و نيز مي توان گفت كه مفهوم توزيع كه براساس قابل تعويض بودن پايه گذاري شده است در مورد جملات به آساني قابل اجرا نيست . ما طرز عمل معمول زبانشناسان را داير براينكه گفته ها از جملات تشكيل مي شوند تعقيب خواهيم نمود. در دستور سنتي با دو روش جملات به انواع مختلف تقسيم مي شوند: اول بوسيله نقش ، بصورت جملات اثباتي ، سوالي ، ندايي ، امري و ديگر از طريق تركيب ساختماني خود جملات بصورت ساده و مركب ، جملات مركب به دو قسمت تقسيم مي شوند: جملاتي كه بندهاي تشكيل دهنده آن از نظر دستوري هم پايه هستند و جملاتي كه داراي يك بند اصلي (هسته ) بوده و اين هسته با يك ياچند بند پيوسته كه از نظر دستوري وابسته بند اصلي هستند مي آيد.
