كليدواژه زبان طبيعي :
روش تقليد , آموزش زبان خارجي , روش به حافطه سپاري و مشق الگو , يادگيري زبان خارجي , روش سري ها , روش مستقيم , كنراد , نظريه خردگراي چامسكي , نظريه رفتارگرايي , دستور زبان , زبان و زبانشناسي
چكيده :
رساله حاضر ترجمه كتاب "دستور زايشي ، زبانشناسي ساختار و آموزش زبان " از كنراد مي باشد. نگارنده با ديدي انتقادي به تيوري تجربه گرا، رفتارگرا، روش شنيداري ، زباني ، تقليد و بخاطرسپاري و مشق الگو در يادگيري زبان نگريسته ولي از تيوري خردگراي يادگيري زبان به شيوه اي كه چامسكي ارايه كرده و روشهاي مستقيم تدريس زبان دفاع مي نمايد. تاريخچه دو گانه تدريس زبان خارجي به مانشان مي دهد كه دوگانگي هاي تيوريكي موجود بين زبانشناسان يعني تجربه گرايان در مقابل خردگرايان ، روش شناسي هاي تدريس زبان را نيز از هم جدا مي كند. در يك جبهه معلميني مانند پسيرين ، پالمر و ساير زبانشناسان اروپايي پيرو "روش رفرم " قرار دارند كه با بلومفيلد و روش آمريكايي توصيف گراي وي عم عقيده اند، در رابطه با تيوري فراگيري زبان همگي تجربه گرا يارفتارگرا مي باشند. در جبهه متقابل زبانشناسي همچون فرانكويز گويين ، ام . دي . برليتز، اميل دوسواز، و بسياري از دستوردانان سنتي با تيوري خردگرا قرار گرفته اند كه نظريه آنان در مورد فراگيري زبان خارجي با دستور زايشي - گشتاري چامسكي مشابه است . در گروه تجربه گرا، روشهاي تدريس عبارتست از روشهاي تقليد كننده كه در آن تقليد به حافظه سپردن و مشق الگو اساس كار است . در اين روش نقطه نظر اين است كه فراگيري زبان عبارت از شكل دادن نوعي عادت (با انجام دادن مشق و طبق شرطي نمودن گفته ها) است .
