عنوان :
بررسي ساختواژي لهجه سبزواري به روايت كليدر (جلدهاي 7 و 8)
پديدآورندگان :
حق شناس علي محمد نويسنده , تقي بيگي ياسمن نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
لهجه سبزواري , بررسي ساختواژي , كليدر , زبان فارسي , صرف , زبان و زبانشناسي , نحو
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
در اين رساله كه موضوع آن بررسي ساختواژي لهجه سبزواري به روايت كليدر مي باشد. كوشش شده است تاواژه ها و ساختهاي صرفي آن به منظور شناخت بيشتر زبان فارسي و در نتيجه غني ساختن آن به دست داده شود. اين ساختها در سه گروه واژه هاي ساده ، واژه هاي دو پايه وسه پايه بشرح ذيل متمايز گرديده اند. واژه هاي ساده : آژنگ ، پاوال ، پرهيب ، پسله ، تاله ، خلور، كلوج ، واژه هاي دو پايه : اسم + اسم پاتاوه ، جان مايه ، چركاك ، خاكباد، دل صبر، گره باد. صفت + اسم : پيرزال ، تنگ حوصله ، خمناله ، زن ، جلب ، نرمخنده . عدد + اسم :دوبازو، چهار كنج ، صد دندان ، هزار ميدان . اشتقاق : پيشوند: باژگونه ، بي آرام ، فراچم ، ناجا، ناگار، هم دندان . پسوند: شيرا، شناسا، كوبش ، پيمايش ، خشكنا، خاكواره ، تكانه . دوگان سازي : هشدرپشدر، آرام آرام ، روبنده ، كوبنده ، كش و فش ، پاتان ، تكاتك ، خيزاخيز. تركيب و اشتقاق = پسوند: پلوخوران ، بيدار خوابي ، خام مايگي ، سگ خوابي ، سيرماني . اشتقاق - تركيب : اطاق شهري ، تاب بريده ، سيري دل ، ماندآب ، نرمه شن ، ترس زده ، قبا، سوخته ، نيم سبيل ، خشمكوب . اشتقاق - اشتقاق = پيشوند: پژوليده ، بشوليده ، ناميرنده . پسوند: كوهه وار، گلوگاهواره ، آبي وش ، پايينه ، پريشينده . واژه هاي سه پايه : اشتقاق - اشتقاق - اشتقاق : نابگاهي ، وادرنگيده ...
