مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي موانع سرمايه گذاري در حمل و نقل دريايي

چكيده :

حمل و نقل دريايي به عنوان يكي از عناصري كه در توسعه بازرگاني خارجي نقش بسزايي را داراست مطرح مي باشد. اين گونه حمل و نقل به جهت صرفه جويي هاييكه در هزينه هاي حمل مي كند مورد توجه همه طرفين ذينفع بوده است و با توجه به اينكه كشور ايران اقتصادي در حال توسعه دارد و تغيير و تحولات بعد از انقلاب اسلامي نيز انگيزه هاي واقعي را براي رسيدن به مرزهاي استقلال ، به اندازه كافي فراهم نموده است ضروري است تا نقاط ضعف موجود اين بخش شناسايي و مرتفع گردد و موانع كوچك و بزرگ از جلوي راه توسعه اقتصادي برداشته شود. در اين مسير رفع موانع در حمل ونقل دريايي از اهم نكاتي است كه تاثير فراواني در بهبود وضعيت داخلي ايران خواهد گذاشت . نگاهي به وضعيت ظرفيت بنادر ايران طي ساليان اخير مويد اين مطلب است كه سياست ها و سرمايه گذاريها در جهت توسعه ظرفيت بنادر، بمنظور بهبود عمليات تخليه و بارگيري ، حركت داشته و از ظرفيت 19 ميليون تن در سال 60 به 29 ميليون تن در سال 69 رسيده است و اين در صورتي است كه بيشترين عملكرد در اوايل دهه 69 - 60، مربوط به سال 62 با رقم 17/3 ميليون تن ، و در اواخر دهه مربوط به سال 69، با رقم 20/6 ميليون تن بوده است . ملاحظه مي شود كه عملكرد بنادر ما اختلاف فاحشي با ظرفيت هاي اسمي داشته است و عملكرد بنادر بطور متوسط در اين دهه 38/3 درصد با آن اختلاف داشته است كه به معني آنست كه 38/3 درصد از ظرفيت اسمي بنادر بلا استفاده بوده است .