عنوان :
نگرشي بر موسيقي ايران باستان
پديدآورندگان :
آموزگار ژاله نويسنده , اخوان زنجاني شهناز نويسنده
كليدواژه زبان طبيعي :
موسيقي ايران باستان , زبان و زبانشناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
موسيقي به معني مجموعه اي از اصوات آهنگين ، تاريخي به قدمت بشر دارد. ابتدايي ترين شكل آن ، احتمالا از همان زماني آغاز شد كه بشر با ايجاد اصواتي درصدد ارتباط با محيط افزايش برآمد. به موازات روي آوردن بشر به زندگي اجتماعي جهت رفع نيازهاي اواله و روبرو شدن با پديده هايي چون تولد، مرگ ، حيات ، ترس ، خواب ، حوادث طبيعي و ... پايه هاي گرايش به خدايان خو و بد نيز در او ريخته شد. وي يك از راههاي جلب حمايت خدايان و دفع شر و غضب آنان را در انجام يك سلسله حركات منظم و آهنگين يافت كه به مرور به ايجاد شكلهاي اوليه موسيقي و رقص انجاميد هر چند قبلا نيز ضمن انجام كارهاي روزمره جمعي ، به نوعي باموسيقي و رقص ارتباط يافته بودند بتدريج موسيقي بعنوان يك پديده مستقل با گرايشات مختلف رزمي ، بزمي ، و مذهبي در جامعه انساني جايگاه ويژه اي يافت . بررسي اين جلوه مهم از قدرت هنري و خلاقيت بشري ، وسيله اي مهم در شناخت تمدن و فرهنگ انساني خواهد بود. مطمينا تمدنهايي كه در طول تاريخ از رشد و درجه نكاتي تكاملي بالاتري نسبت به ساير ملل معاصر خود برخوردار بودند در زمينه هنر موسيقي نيز از سرآمدان عصر خود محسوب مي شدند. تمدنهايي چون بين النهرين ، مصر، يونان ، هند و ايران از جمله اين تمدنها هستند كه سهم مهمي در شكل گيري و غناي فرهنگ و هنر جهاني دارند. از اين ميان ملل مطمينا سرزمين ايران جايگاه درخشاني داشته و اين رساله بررسي سير موسيقي در اين سرزمين است .
