عنوان :
بيواستراتيگرافي سنگهاي دونين بالايي در ناحيه چاهرسيه شمال شرقي اصفهان براساس كنودونتهاي بقاياي مهره داران
پديدآورندگان :
غلامعليان حسين نويسنده , يزدي ، مهدي جعفريان ، محمدعلي نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه اصفهان
كليدواژه زبان طبيعي :
رده علوم پايه زمين شناسي بيواسترابنگرافي سنگهاي دونين اصفهان سنگهاي رسوبي كنودونتها
چكيده :
سنگهاي رسوبي دوره دونين ايران مركزي و شرق ايران از نظر تقسيمات سنگ چينه اي به چهار سازند پادها، سيبزار، بهرام و شيشتو تقسيم شده اند روتنر و نبوي 1961 سن اين سازندها براساس موقعيت چينه شناسي آنها به ترتيب بدين صورت تعيين شده كه پادها را به دونين زيرين - سيبزار و بهرام را به دونين مياني و شيشتو را به دونين بالايي تاكربونيز زيرين نسبت مي دادند (روتنر، 1962) همچنين با توجه به اين كه معادل اين سازندها در نواحي ديگر مثل اصفهان وجود دارد همين سن را براي آنها در نظر مي گرفتند زاهدي 1976 در سالهاي اخير بازنگري برروي چينه شناسي اين سازندها با استفاده از مطالعات پالينولوژيكي انجام گرفته است قويدل سيوكي ، 1370 و سن تمام اين سازندها تغيير كرده استاء بدين ترتيب كه سازند پادها به فرازنين زيرين تا مياني و سيبزار به فرازنين مياني و بهرام به فرازنين بالايي تا فامنين زيرين و شيشتو به فامنين زيرين تاكربونيفر زيرين مربوط مي باشند. همچنين مطالعه كنودونتهاي سازندهاي بهرام و شيشتو تعلق آنها را به فرازنين - فامنين مشهود ساخته است يزدي 1996 بررسي هاي انجام شده برروي مجموعه كنودونتها و بقاياي ماهيهاي بدست آمده از اين ناحيه به طور كلي تعلق آنها را به فرازنين زيرين تا فامين و تورنزين نشان مي دهد. قاعده مقطع مورد نظر ما يك توالي ضخيم ماسه سنگي در تناوب با آهك و دولوميت مي باشد.
