چكيده :
وجه مشخصه سندرم ديابت فقدان مطلق يا نسبي انسولين در خون است كه در اثر عدم تعادل بين توليد و آزاد شدن انسولين از يك طرف و عوامل هورموني و بافتي تغيير دهنده نياز به انسولين در طرف ديگر بوجود مي آيد. قبل از كشف انسولين بسياري از خانمها ديابت بقدري بيماريشان شديد بود كه حامله نمي شدند. تشخيص بيماري در خانها كه گلوكزوري ،گلوگز بالاي پلاسما، كتونمي ، كتونمي ،كتونوري دارد آسان است ولي بر عكس در خانميكه اختلالات خفيف متابوليك بيماري را دارد مشكل مي باشد. اثر ديابت زايي حاملگي بر اين حقيقت مطرح شد كه خانمها يي كه هيچگونه علايم ديابت در زمان غير حاملگي نداشته اند. در هنگام حاملگي علايم باليني ديابت را نشان داده اند و تغييرات مشخص نيز در تست تحمل گلوكز آنان پديد آمده است . ديابت از راههاي مختلف نتيجه حاملگي را وخيم مي سازد. الف : اثرات جانبي ديابت برمادر. ب . اثرات جانبي ديابت مادر بر جنين و نوزاد تازه توليد يافته .
