چكيده :
مسلم است كه بعضي انواع تحريكات و فعاليتهاي عصبي تغييراتي در RNA و پروتيين سلولهاي عصبي ايجاد مي كند. ممكن است RNA و پروتيين در خاطره شركت كنند ولي ممكن است مولكول هاي ديگر نيز اين نقش رااجرا كنند و تغيير RNA و پروتيين در يادگيري بعلت توليد اين مواد يا ساير مواد شيميايي باشد كه مورد استفاده سلولهاي عصبي عمل كننده واقع مي گردد. ساير مشكلات ، تفسيرهاي واضح را بهم مي سازند. وظابف رفتاري غالبا مدت زيادي طول مي كشند يا بقدري پيچيده هستند كه امكان ندارد يك نتيجه واضح رفتاري كه موجد جوابهاي شيميايي باشد بدست آورد. از اين نظر ابداع كنترلهاي رفتاري كافي مشكل است آنچه كه لازم است وظايف رفتاري ساده ايست كه توسط آزمايشگاهها بكار روند تا مشاهدات قابل مقايسه زيادي از يك وظيفه بدست آيد. براي نشان دادن علت و اثرارتباط بين تغيير رفتاري (يادگيري ) و تغيير شيميايي )RNA( و پروتيين مدركي وجود ندارد.
