چكيده :
فارنژيتها كه التهاب ناحيه فارنكس هستند در اثر ارگانيسم ها و يا نوكسين آنها و يا عوامل ديگر پاتوژن مي باشند. احتياج به تشخيص زودرس و اقدام سريع دارند. در اين پايان نامه كليه عوامل ميكروبي و پاتوژن با تشخيص زودرس به تفصيل شرح داده شده زيرا فارنژيت ناشي از استرتيوكوك بدون درمان ضايعات غير قابل جبراني ايجاد مي كنند كه متاسفانه بعد از پيدايش قابل ترميم نيستند در حاليكه با تشخيص زودرس مي توان ميكروب را كه حساس نسبت به آنتي بيوتيكها است قبل از پيدايش ناراحتي پيشرفته از بين برد. در مورد ديفتري بايد اذعان كردكه تاخير در تشخيص زودرس به قيمت جان بيمار تمام مي شود بنابر اين تشخيص به موقع به منزله باز خريد حيات بيمار است كه با متد هاي پيشرفته امروزه قابل انجام است . تزريق سرم به مقادير لازم لرسيك نوبت اثرات سمي توكسين ديفتري را ذايل مي كند. و در همان موقع مي توان براي از بين بردن از آنتي بيوتيكها استفاده كرد. موقعيكه مدت زماني از پيرفت بيماري ديفتري گذشته باشد ديگر موثر واقع نمي شود زيرا توكسين از خلل و ديواره سلولي گذشته و روي دستگاه آنزيمي سلولي (سينوكرومها) ثابت شده اثرات سوء خود را اعمال مي كند.
