48827

مقايسه اشكال آكسونال دميلنتيزان سندرم گيلن باره از قطر بالين وتغييرات الكترونورفيزيولوژيك در بخشهاي اعصاب دانشگاه علوم پزشكي تبريز78-1377

آيرملو هرمز نويسنده , هاشيملر مازيار نويسنده

دانشگاه علوم پزشكي تبريز، دانشكده پزشكي

دكتري

41

1378

رده پزشكي پزشكي اكسونال دمبيلنيزان سندرم گيلن باره الكترو نوروفيزيولوژيك

هدف ما دراين مطالعه بررسي بيماران گيلن باره بستري شده دردو بخش نورولوژي و ICU نورولوژي بيمارستانهاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تبريز در سالهاي 77و1378 به منظور تعيين شيوع نسبي واريانهاي الكترو فيزيولوژيك اين سندرم ومقايسه پيش آگهي اين بيماران از قطر سير بهبودي است . بيماران از قطر سيربهبودي است . بيماراني كه براساس معيارهاي باليني استاندارد، تشخيص سندرم گيلن باره داده شده بودند، در هفته اول شروع بيمار1/2 -6/7 روز )Meam _ SD ( تحت بررسي الكترونوروفيزيولوژيك ، شامل تعيين سرعت هدايت دو عصب حسي وحركتي وموج F و EMG با سوزن از عضلات پروگزيمال وديسنال از هريك از اندام هاي فوقاني وتحتاني قرار گرفتند. 39 بيمار( 25 مرد و14 زن ) در مطالعه شركت كردند كه نتايج آن به تفصيل در متن ارايه شده است . يافته هاي بدست آمده نشان مي دهد كه اولا شكل الكتروفيزيولوژيك غالب سندرم گيلن باره در بيمارستانهاي علوم پزشكي تبريزنوع دميلينيزان مي باشد. ثانيا از نظر پيش آگهي سير بهبود در وضعيت عملكرد شكل AMAN بهترين وشكل AMSAN بدترين پيش آگهي را دارد. نتيجه اينكه با تعيين شكل الكتروفيزيولوژيك سندرم گيلن باره مي توان تا حدودي به سير باليني بعدي بيماران پي برده وبر اساس آن اقدامات درماني وحمايتي را سازمان وپي نمود.

1-1

فارسي