48979

بررسي شكستگي هاي فرورونده جمجمه در طي 5 سال اخير در بخش تروماي مغز بيمارستان امام خميني تبريز

اصغري بهلول نويسنده , شقاقي علي نويسنده

تبريز

دكترا

67

1376

رده پزشكي پزشكي شكستگي ها فرو رونده جمجمه پارگي دورمر }GCS{ اعصاب

اگر در اثر وارد شدن نيروي لوكاليزه تابل خارجي جمجمه در زير تابل داخلي استخوان اطراف قرار گيرد، باعث ايجاد يك شكستگي فرو رونده ، حايز اهميت ميگردد. در بررسي كه انجام گرفت 70 شكستگي هاي فرو رونده از انواع باز بودند و 92 بيماران را مردان تشكيل ميدادند. باز بودن شكستگي احتمال پارگي دورمر را افزايش نمي داد و احتمال آسيب نسج مغزي را زياد نمي كرد. كاهش هوشياري بدنبال تروما، باعث كاهش معني دار G.C.S حين پذيرش بيمار مي گردد. شكستگي فرورنده ، ميتواند باعث عفونت ، تشنج ، فيستول شرياني - وريدي ، آسيب نسج مغز، هماتوم اينتراكرانيال ، نقص عصبي فوكال و در صورت انسداد سينوسهاي بزرگ دورال باعث هيپرتانسيون اينتراكرانيال ، وخيم گردد. در مجموع هم در شكستگي هاي باز و هم بسته ( اگر جراحي شوند) پروفيلاكسي به مدت 7-2 روز توسط آنتي بيوتيك هاي وسيع الطيف توصيه مي گردد و مهمترين فاكتور در ايجاد عفونت در شكستگي باز تاخير درمان است . در نوزادان اكثر شكستگي هاي فرورونده ناشي از تروماي زايمان است و اصلاح اين شكستگي ها باعث كاهش خطر تشنج در آينده نمي گردد. در آناليز آماري نتايج حاصله از آزمون Chi - Squar استفاده گرديد.

1-1

فارسي