48986

مقايسه درماني فنوباربتيال وديلانتين در صرع گراندمال

خندقي رضا نويسنده , صمدزاده سهيلا نويسنده

دانشگاه علوم پزشكي تبريز، دانشكده پزشكي

دكتري

57

1369

رده پزشكي پزشكي فتوبارتبيال ديلانتين صرع گراندمال اپي لپسي نوارمغزي گارويين اعصاب

اپي لپسي يكي از شايعترين اختلالات نورولوژيكي در انسان است . وصرع گراندمال يكي از شايعترين انواع اپي لپسي را تشكيل ميدهد. اين انواع صرع براساس علايم كلينيكي وگرفتن نوار مغزي )FEG ( استواراست . هدف اساسي از درمان دارويي ، پيشگيري از وقوع حملات ، بدون برجاي گذاشتن آثار سوء دارويي است . فتوبارلبيتال وقتي تويين (ديلانتين ) دو داروي اساسي وموثر در درمان صرع گراندمال ، به علت عدم امكانات كافي از گارويين ( ترتيب فنوباربتيال وقتي تويين ) به جاي ديلانتين استفاده شد. نتيجه نهايي حاكي از اين است ، هردو گروه 15 نفر، پاسخ درماني نسبتا يكساني به داروهاي فنوباربيتال شده است . تحريك پذيري وعصبانيت به همراه عدم كنترل كامل تشنجات در يكي از بيماران تحت درمان با فنوباربيتال ديده شده كه اقدام به قطع فنوباربيتال وشروع گارويين كرده بودند. تصميم براي قطع درمان دربيماريكه به مدت تحت درمان با داروهاي ضد صرع قرار گرفته است قطع زودرس درمان به خود حملات در نزد آنان خواهد شد.

1-1

فارسي