مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي آمفيزم ريوي وارزش درماني دياموكس

چكيده :

آمفيزم مزمن مرضي است كه تدريجا به علت ايجاد مانع در سر راه گردش كوچك خون بين قلب وريه وركود خون در قلب وهيپرتانسيون داخل مدياستن مخصوصا هنگام كمنتهاي سرفه ونقصان هماتوز خون بر روي قلب اثر نامساعد كننده دارد. علاوه بر عوامل بالا در آمفيزم مزمن ريه به علت احتباس گاز كربنيك در آلويولهاي ريه مقدار گاز كربنيك خون بالا رفته واين نقصان اكسيژناسيون خون در كليه اعضاء موثر بوده وخود قلب نيز از اثر نامطلوب آن بي بهره نخواهد بود. اعمال فوق با عوامل بيماري مانند تنفخ ريه نفس وسرفه انجام مي گيرد. آستازولميد يا دياموكس سلفاميد استخلاف نشده است . كه به علت خاصيت عديم الاثر كننده خود روي آنزيم آنيدراز كربنيك نسوج مانع عمل كاتاليز آن مي گردد. آستازولميد با خنثي كردن عمل اين آنزيم مانع ميل تركيبي گلبول خون وآيندريد كربنيك گرديده در آمفيزم مزمن ريه موثر واقع مي گردد. به طور كلي آستازولميد در درمان آمفيزم ماتوتاكنون به جز درمانهاي معمولي با برونكو ديلاتاتورها خلط آورها وآنتي بيوتيك وبراي درمان تنگ نفس بيمار ماسك اكسيژن وتركيبات ترياك براي تسكين وسيله ديگري نبود به خوبي پي مي بريم دياموكس چه كمك ذيقيمتي در درمان اين بيماران نموده ودر جلوگيري از عوارض قلبي وبر طرف كردن ناراحتي هاي بيمار مي نمايد. ودر صورت بروز نارسايي قلب نيز آستازولميد همچنان انديكاسيون كامل داشته وداراي اثر درخشان مي باشد.