عنوان :
اثر بيماريهاي مزمن ريه بر روي قلب .
پديدآورندگان :
قاضي وكيلي نويسنده , مستوفي ماب منوچهر نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تبريز- دانشكده پزشكي داروسازي و آموزشگاه عالي مامايي
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي اثر بيماريهاي مزمن ريه بر روي قلب
چكيده :
در ميان علل بيشماري كه سبب ضعف پاسيو قلب ميشوند تقريبا تمام آفكسيونهاي حاد و مزمن را قرار ميدهيم اين جمله ايست كه كورويزار در كتاب خود مي نويسد بعد از آن تمام اطبا كلاسيك كم و بيش اين تعريف را در گفتارهاي خود به كار برده اند و تمام پنوموپاتيهاي مزمن را به كورپولمونر مزمن ختم ميكنند. ولي هستند پنوموپاتيهاي مزمني كه به نارسايي قلب منتهي نمي شود و حجم قلب سالم ميماند و تنگي نفس موجود علت ناراحتي موجوده در ريه است . آسسيشوليهاي زيادي ملاحظه شده كه علت آنها را پنوموپاتيهاي مزمن دانسته اند و هيپرتروفي در هر دو حفره قلب وجود دارد بطوريكه در اين حالات يك قلب بزرگ ملاحظه ميشود كه به اين قلب ، قلب بزرگ ريوي نام داده ايم . يك سري ديگر از قلبهاي بزرگ قابل ملاحظه تراز اولي وجود دارد كه علتش زياد معلوم نيست و تحت نام قلبهاي بزرگ اوليه ثبت شده است . و شيوعشان هم زيادتر از نوع اول است . پروفسور )Meriel( به اتفاق پر درك )Perdok( . كورپولمونركورنيك را اينطور مشخص و تعريف ميكند. يك كارديوپاتي كه از يك هيپرتانسيون ريوي نتيجه شده است و نتيجه يك بيماري قلبي نيست و در اين تحقيق چند ابسرواسيون بيان شده است .