چكيده :
آرامبخش ها جز و اساسي ترين و مفيد ترين داروها براي روانپزشكان و حتي پزشكان عمومي است . آرامبخش ها بطور كلي به دو گروه آرامبخش هاي قوي كه نورولپتيك يا آنتي سايكوتيك نيز خوانده مي شوند و آرامبخش هاي ضعيف تقسيم بندي شده اند. اثرات جانبي وراكسيونهاي سمي داروهاي آرام بخش ( ضد يكوز) مختلف و گاهي خيلي جدي هستند. اين اثرات شامل اثرات نورولوژيك و كبدي و هورموني و ديسكرازي هاي خون وپيگمانتري و رتينوپاتي ، پزشك بايد كاملا با اين عوارض قبل از تجويز دارو آشنايي داشته باشد. اكثر داروهاي آنتي سايكوتيك آستانه تشنج را پايين و در مصروعين ممكن است حملات را ايجاد كند. بعضي از داروها عوارضي چشمي - اوتونوميك - يرقان - هماتولوژيك - متابوليك و آندوكرين و غيره ايجاد مي كند. حملات تشنجي ضمن درمان ما هر داروي نورولپتيك ، بخصوصي در بيماران صرعي ظاهرمي شود.
