چكيده :
قدرت بيماريزايي و شدت عفونت در اثر جراحي بستگي به نارسايي هاي دفاع بدن ميزان و يا بيش از حد تحمل بودن آن است كه هر دو به وفور ديده مي شود. جلوگيري از عفونت خيلي عملي تر و مطمين تر از درمان عفونتي است كه در بدن جايگزين شده است . بهترين راه براي جلوگيري از تجمع ميكربها در يك برش تميز جراحي اجتناب از آلودگي زخم است . كه بوسيله تكنيكهاي ضد عفوني انجام مي گيرد. عفونتهاي زخم جراحي يا زخمهايي كه در اثر ضربه بوجود آمده اند اثر زياد بر بالا رفتن ميزان مرگ و مير دارند. روشهاي ايمونيزاسيون اكتيو و پاسيو براي جلوگيري از عفونتهاي بعد از عمل جراحي در موارد بخصوصي مفيد واقع شده اند. از آنتي بيوتيك خيلي موثرتر خواهد بود وقتيكه قبل از عمل جراحي شروع شده و در ضمن عمل جراحي بصورت انفوزيون به مريض داده شود. عفونتهاي بعد از عمل حتي با بهترين روشهاي از زخم امكان دارد بوجود بيايد. اولين مرحله عفونت جراحي دادن يك برش و درناژ كلكسيون چركي است . درمان آنتي بيوتيكي مي تواند اثر بسيار بزرگي در درمان افرادي كه عفونت آنها بصورت سلوسيت است داشته باشد.
