عنوان :
تشخيص پزشكي از نقطه نظر اخلاق .
پديدآورندگان :
ابريشمي محمد نويسنده , مجتهدي علي اكبر نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تبريز، دانشكده پزشكي
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي علم الاخلاق پزشكي / تشخيص طبي / معني معالجه / قانون طبي دروغگويي / اعلام وخامت بيماري به بيمار/ اخلاق و آداب پزشكي در ايران باستان / وظايف پزشكان نسبت به بيماران / تشخيص پزشكي از نقطه نظر اخلاق .
چكيده :
علم الاخلاق پزشكي عبارت است از مجموع آداب و رسوم پسنديده اي كه پزشكان بايد رعايت نمايند و اعمال نكوهيده اي كه بايد از آنها اختراز جويند. معالجه يك شخص عموما در عمل است و مربوط به شخص معالج نيست چنانكه اغلب اطباء مواظبت مريض را به دست يك پرستار جوان و يا خسته مي گذارند و بعضي اوقات اين مواظبت را به يك پيش خدمت و يا منشي و يا شاگرد سلماني و يا شاگرد دندانساز مي سپارند و نتيجه مثبت هم مي گيرند. وسايل بسياري است كه با آنها پزشك مي تواند بيمارش را گول بزند مثلا با نگفتن غير واقع يعني غير از آنچه به نظر خودش مي رسد به نظر ما از نقطه نظر اخلاقي هر جور فريب دادن گناه است و شبيه دزدي است . چون آن ندادن حق مريض به مريض است و اينكار غير عادلانه است . از نظر مذهب و اخلاق پزشك نبايد حقيقت را از بيمار پنهان كند ولي چون اعلام پيش آگهي وخيم به بيمار در بعضي از بيماران ناراحتي شديدي ايجاد مي كند گروهي از پزشكان معتقدند در اين مورد كتمان حقيقت از بيمار جايز است . يعني در مواردي كه وقوف بيمار بر حقيقت موجب تضعيف روحيه وي مي گردد. پزشك به كتمان حقيقت مجاز مي باشد. مهمترين اصول اخلاق پزشكي در ايران باستان حفظ عزت و افتخار فن پزشكي مقدم دانستن ثواب و لذت معنوي درمان بر پاداش و كسب شهرت . متانت و آرامي و خوشزباني ، نيك پنداري و نيك گفتاري و سرانجام صلاحيت فني پزشكان بوده است . پزشكان ايراني پيرو كيش زردشت رعايت اين اصول را واجب مي دانستند و با بكار بردن آنها از نظر اخلاقي براي انجام دادن حرفه مقدس پزشكي شايستگي كامل داشتند. در انتهاي اين رساله وظايف پزشكان نسبت به بيماران بيان شده است .