49661

آميبياز و درمان آن .

نورانيان نويسنده , ابوترابي سيدمحمد نويسنده

دانشگاه تبريز، دانشكده پزشكي و آموزشگاه عالي پرستاري

دكترا

49

1346

رده پزشكي پزشكي آميبياز/ عوارض / علايم / درمان .

آميبيازبيماري ناشي از آلودگي با يك تك سلولي بنام آنتاموباهيستوليتيكا ميباشد. بيماري در مقام اول كولون و پس ساير اعضاء مخصوصا كبد را مبتلا مي سازد در نتيجه داراي تظاهرات روده اي و خارج روده ايست . ابتلا به اين بيماري از طريق مصرف غذا يا آشاميدنيهاي آلوده به مدفوع حاوي كيست آميب صورت مي گيرد. ضايعات آميبياز روده بيشتر در كولون و بخصوص در قسمت انتهايي آن ايجاد مي شود. بر حسب تحقيقاتيكه بعمل آمده در هر نقطه از روده كه استاز خوني بيشتر باشد ضايعات نيز فراوانتر خواهد بود. آميبياز روده به چهار شكل خودنمايي مي كند: 1- آميبياز روده بشكل ديسانتريك كلاسيك 2- آميبياز روده كه از ابتدا شديد است 3- آميبياز مزمن 4- آميبياز روده با علايم خفيف غير حاد يافته هاي آزمايشگاهي در اين بيماري لكوسيتوز با شدت متوسط، سرعت سديمانتاسيون گلبولهاي قرمز، بلورهاي شاركو - ليدن فرمهاي وزناتيف آميپ در مدفوعهاي ديسانتريك و يا هموراژيك كه تازه دفع شده و در حرارت 37 درجه نگهداشته اند ديده مي شود. عوارض مهم آميبياز روده عبارتند از: 1- خونريزي از امعاء 2- سوراخ شدن روده 3- گانگون روده 4- ايجاد تومور آميبي درروده 5- هپاتيت آميبي و آبسه آميبي كبد مي باشد. آميبياز روده چون يك بيماري آندميك ميباشد لازم است كه يك مبارزه برضد خود آميب و يك مبارزه در مورد حاملين ژرم انجام شود. داروهاي ضد آميب به دو دسته تقسيم مي شوند: الف - داروهاي حمله ب - داروهاي استحكامي كه دسته اول براي يك درمان حمله اي براي آميبياز مي باشد. و دسته دوم براي درمان پس از دوره حمله مي باشد. كه هر كدام از اينها با داروهاي مربوطه در اين تحقيق توضيح داده شده است . در پايان تحقيق به چند مورد مشاهده باليني بيمار پرداخته شده است .

1-1

فارسي