49663

بيماري هاي قارچي واژن و تاثير داروهاي جديد بر روي آن .

نورهاشمي نويسنده , احمدي شايسته نويسنده

دانشگاه تبريز، دانشكده پزشكي و آموزشگاه عالي پرستاري .

دكترا

36

1346

رده پزشكي پزشكي مونيلياز/ علايم ولو و واژنيت مونيليايي / عوامل مستعد كننده و لو و واژنيت مونيليايي / درمان بيماري هاي قارچي واژن / تاثير داروهاي جديد بر بيماري هاي قارچي واژن .

در اين رساله بعد از مطالعه اين قارچ و بيماري ناشي از آن بخصوص در ولو و واژن ، بيان شده كه اين بيماري ، بيماري است فراوان كه عده كثيري از مراجعين بخشهاي مامايي زنان را تشكيل مي دهند. شيوع اين بيماري در زنان حامله بوده است و نكته ديگر اينكه كمبود ويتامين ها بخصوص گروه ويتامين (ب )در حصول بيماري رل اعظمي دارد. درمان اصلي اين بيماري آنتي بيوتيك قارچي است . آنتي بيوتيكهايي كه خاصيت ضد قارچي دارند به استثناي آكتينوميكوزيس و بلاستوميكوزيس آمريكاي شمالي يا بيماري گيل كريست در بقيه عفونتهاي قارچي عمومي شيمي درماني و داروهاي ضد باكتري موثر واقع نمي شود. هم چنين عفونتهاي قارچي موضعي پوست را مي توان با داروهاي ضد عفوني كننده شديدالاثر مانند فنل - تركيبات آلي جيوه مواد اكسيد كننده درمان كرد در صورتي كه مواد مزبور را نمي توان در مواردي كه عفونت قارچي عمومي باشد تجويز نمود. عفونتهاي قارچي ممكن است از عوارض درمان بيماري ها به توسط داروهاي استروييد - آنتي بيوتيكها - داروهاي ضد سرطان بوده و سپس در بدن عموميت پيدا كنند و يا اينكه ممكن است منشاء عفونت قارچي از قارچها يا مخمرهايي باشد كه در محيط زندگي بحد وفور وجود دارند. داروهاي قارچ كش Fugicids در سلولهاي قارچ متراكم يافته و موجب از بين رفتن قارچها مي شوند. ولي گاهي ممكن است اين تراكم دارويي بقدري باشد كه در نزد خود شخص نيز مسموميت ايجاد كند. در انتهاي اين رساله چند نمونه اوبسرواسيون نيز مطرح شده است .

1-1

فارسي