49710

تاثير سولفاميد هاي هيپوگليسميانت در ديابت

پسيان جواد نويسنده , امين الاشرفي نويسنده

تبريز- دانشكده پزشكي داروسازي آموزشگاه عالي مامايي

دكتري

69

1337

رده پزشكي پزشكي داروشناسي تاثير سولفاميدهاي هيپوگليسميانت در ديابت

به كار بردن سولفاميدهاي هيپو گليسميانت در بيماران سر پايي ( در موراديكه ) انسولين هرگز مصرف نشده پيش آگهي بخصوص در بيماران ديابتي چاق كه سنشان متجاوز از 45 سال و بيماريشان بيش از 5 سال طول نكشيده باشد بسيار خوب است در حاليكه در مورد بيماران ضعيف و لاغر كه بيماريشان قديمي است نتيجه معالجه چندان رضايت بخش نيست . در معالجه بيماران بستري در بيمارستان ها بايستي نكات زيررا رعايت نمود: الف - در بيمارانيكه چاق بوده و نسبتا مسن مي باشد و بعلاوه بيش از 5 سال انسولين مصرف نكرده اند مصرف سولفاميدهاي هيپو گليسميانت داراي پيش آگهي خوبي است . ب - درباره بيماران چاقي كه با سنين مختلف ، بيش از 5 سال انسولين استعمال كرده اند به كار بردن داروهاي فوق به جاي انسولين داراري پيش آگهي مشكوكي است . ج - بالاخره در مورد بيماران ناتوان و مسن مصرف ناديزان به جاي انسولين داراي تاثير متوسطي مي باشد اگر چه اززمانيكه طريق خوراكي متداول گرديده ميدان فعاليت انسولين را تنگ تر نموده لكن در آتيه نيز حتي مثل امروز همواره بوجود انسولين احتياج مبرمي خواهيم داشت تاكنون نيز در بعضي موارد از قبيل كوما - پر كوما - ديابت اطفال و جوانان يگانه درمان آنها مي باشد و به خصوص د رموارديكه بيمار ديابتيكي در اثر ساير بيماريهاي تب دار وضعش و خيم گردد يا در اعمال جراحي دوره حاملگي كوركهاي متعدد احتياج مبرمي به تجويز انسولين را دارد و در نتيجه اين نوع بيماران ديابتي را بايستي با انسولين كه توام با رژيم غذايي باشد مداوا كرد به اضافه مي توان از قرصهاي خوراكي هم استفاده نمود تا اينكه بتوان يك متابوليسم رضايت بخش را بدست آورد دراين تحقيق چند ابسرواسيون بيان شده است .

1-1

فارسي