عنوان :
تغيير ظرفيتهاي ريوي در بيماران قلب چپ
پديدآورندگان :
دانشور نويسنده , بياني رمضان نويسنده
نام دانشگاه :
دانشكده آذرآبادگان -دانشكده پزشكي
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي قلب تغيير ظرفيتهاي ريويي در بيماران قلب چپ
چكيده :
هر عاملي كه احتقان ريوي را بوجود آورد باعث كم شدن ظرفيتهاي ريوي مي شود . عواملي كه احتقان ريوي بوجودمي آورند عبارتند از : تنگي ميترال و تمام نارساييهاي بطن چپ و نارسايي ميترال - مالادي ميترال - تنگي آيورت و نارسايي آيورت ) بيماريهاي مادر زادي قلب مانند باز ماندن كانال شرياني - سوراخ بين دو دهليز - سوراخ بين دو بطن - تترا لوژي فالوت - تريلوژي فالوت و پنتالوژي فالوت و بيناريهاي ديگر مانند هيپرولمي و پولي سيتمي ورا . هر گروه بيماريهاي فوق به علت اينكه مكانيسم مخصوص به خود را دارند تغييرات مشخصه خود را در ظرفيتهاي ريوي بوجود مي آورند . مثلا : 1- در شنتهاي چپ به راست پرفوزيون ريه در يك دقيقه زياد شده است د رصورتيكه در موارد ديگر اين مكانيسم وجود ندارد . 2- در تنگي ميترال و نارساييهاي قلب چپ فشار مويرگي ريه بالا مي رود.در صورتيكه در موارد ديگر اين فشار ثابت مي ماند.3- درهپيرولمي به خوراكي حجم خون زياد شده و در صورتيكه د رمواردي ديگر اين قدر افزايش نمي يابد . 4- در پولي سيتمي ورا و يسكوزيته خون بالا رفته است كه در هيچيك از موارد فوق اينقدر بالاتر نرفته است . تغييرات تيپيك فيزيو لوژي ريه در بيماريهاي قلب چپ . 1- تغيير حجمهاي ريوي كه عبارتند از كاهش ظرفيت حياتي ريه و كاهش ظرفيت تام ريه و اجزاء آنها ولي حجم هواي باقيمانده طبيعي مي باشد زيرا هواي محبوس وجود ندارد . 2- تغييرات تهويه ريوي هيپراتيلاسيون با افزايش فركانس تنفسي وجود دارد . 3- تغييرات توزيع - توزيع هواي روي و توزيع خون مويرگهاي ريوي يكسان بوده و با اختلال جزيي پيدا كرده اند . 4- جريان خون ريوي - فشار در وريدها كاپيلرها وارتر پولهاي ريوي و بطن راست و حجم خون داخل ريوي بالا رفته است . 5- انتشار مي تواند طبيعي يا افزايش يافته باشد.6- مكانيك تنفسي - شدت جريان خون تنفسي حجم هواي بازدمي در يك دقيقه P.E .P در مراحل پيشرفته كاهش مي يابد .7- پذيرش كم شده زيرا مقاومت نسج ريه بالا رفته است . از نمودارهاي رسم شده در اين رساله اين طور نتيجه گرفته مي شود كه پيشرفت بيماريهاي قلب با سن بيمار نسبتي نداشته بلكه بستگي به اثري كه بيماري اصلي روي دريچه ها گذاشته و نيز پيشرفت بيماري و كنترل آن در دوران بيماري دارد . انحراف استاندارد ظرفيت حياتي در بيماران ميترالي 2/4 و د ربيماران آيورتي 1/58 ميباشد و دراين تحقيق چند ابسرواسيون بيان شده است .