عنوان :
ضربه هاي شكم در درمان آنها
پديدآورندگان :
ملك قاسمي نويسنده , آرم حسين نويسنده
نام دانشگاه :
تبريز- دانشكده پزشكي داروسازي آموزشگاه عالي مامايي
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي جراحي ضربه هاي شكم درمان ضربه هاي شكم
چكيده :
ضربه هاي شكم يكي از دررامهاي آبدومينال است كه بايد هرچه زودتر تشخيص داده شده و تحت درمان جدي قرار گيرد . علايم باليني و تشخيص ضايعات ممكن است ساده بوده و يا بر عكس بدون لاپاراتومي نمني شود ميزان ضايعات احشاء درون شكم را تشخيص و تعيين نمود . ضربات شكم ممكن است بدون ايجاد زخم در جدار يا توام با زخمهاي جداري باشد . علت = علت ضربه هاي شكم دو دسته اند = 1- كونتوزيرژيون يا ريوكسيون .2- كونتوزيون پاريوسيون . در حالت اول ضربه بصورت مستقيم است كه آلت ضربه به شكم بر مي خورد يا اينكه شكم به جسمي بر خورد ميكند در حالت دوم كه له شدن و پهن شدن پيش مي آيد مانند ماندن زير چرخ اتومبيل . مكانيسم ضربه هاي شكم .مي توان به سه دسته تقسيم كرد 1- له شدگي ساده .2- اكلاتمان و پارگي 3- كندن يا آراشمان . در احشاء داخلي ضايعات به درجات مختلف است . الف - ضايعات ساده و خون مردگي . پارگي اغلب اوقات ديده مي شود و د ركبد و طحال زياد است . علايم ضربه اي شكم . 1- علايم شك و رنگ پريده صورت انتهاها سرد و عرق سردي آنها را پوشانده است دور چشمهاها سياه و نيمه بسته و بدون درخشندگي و نگاه او ثابت است . -2 علايم خونريزي داخلي . 3- پريتونيت حاد : كه براثر پارگي احشاء تو خالي يا زخمهاي نافذ كه ورود ميكربهاي ويرولان خارجي رااز جدار شكم و زخم باعث م يشود سه نوع علايم دارد . 1- علايم گمراه كننده . 2- علايم ناثابت .3- علايم كاشف . پيشرفت . در سوراخ شدن احشاء تو خالي پيشرفت پريتونيت عفوني حاد است ودر خونريزي داخلي پيشرفت بطرف سنكوپ و مرگ است درمان ضربه هاي شكم . اول شكم درمان شك : گرم نمودن بوسيله اطاق گرم و پتوهاي پشمي - تزريق داروهاي قلبي كامفر - كافيين و ... پس از بر طرف شدن شك در صورت نبودن خونريزي داخلي اقدام به عمل جراحي و ترميم احشاء مي كنند . درمان طبي : رژيم غذايي مانند سرمهاي قندي و نمكي بصورت تزريقي و تزريق مقويات قلبي و ويتامينها و تجويز مسكن مثل مرفين . پس از عمل بايستي از آنتي بيوتيكها استفاده نمود. تزريق پني سيلين و دادن اوروميسين يا اكروميسني يا تراميسين به مدت چندين روز و با بكار بستن دستورات فوق امروزه اگر درمان صحيح انجام گيرد خطرمرگ و مير كم بوده و اغلب بيماران بهبود مي يابندو يا برعكس سهل انگاري در معالجه و ترديد در عمل جراحي به موقع بيمار را در معرض خطر مرگ قرار ميدهد . دراين تحقيق چند ابسرواسيون بيان شده است .