چكيده :
به نظر ميرسد در رفتگي ديسك بين مهره اي اولين بار توسط Luschka در سال 1858 تشخيص داده شد ديسك عملا مثل يا ناز بالشي مانع از اصطكاك اجسام مهره اي شده و حركت پذيري ستون فقرات راممكن ميسازد. در ساختمان طبيعي ديسك سه قسمت تشخيص داده ميشود: 1- صفحه كارتيلاژ. 2- نوكليوس پالپوزوس . 3- آنولوس فيبروزوس . تغذيه ديسك بين مهره اي به طور اصلي توسط انتشار Diffudion است عروق خون در لايه هاي بسيار سطحي آنولوس نفوذ ميكند و انتشار مواد غذايي از طريق ورقه كارتيلاژ مجاور بافت صورت ميگيرد. عمل وفونكسيون ديسك بين مهره اي عبارت است از كمك به خم شدن ستون مهره اي و دادن يك خاصيت فنري به آن ميباشد. علايم بيماري بستگي به محل در رفتگي و ريشه عصبي گرفتار شده دارد.
