50126

كوماي ديابتي و درمان آن .

نقشينه محمدعلي نويسنده , باقري اقدم نادره نويسنده

دانشگاه تبريز، دانشكده پزشكي

دكترا

95

1351

رده پزشكي پزشكي ديابت قندي / آناتومي پانكراس / ماهيت فيزيكي و شيميايي انسولين / اسيدوكتوزديابتي / تشخيص كوماي ديابتي / كوماي هيپراسمولار.

ديابت قندي يك اختلال متابوليسم كربوهيدراتي است كه با هيپوگليسمي و گليكوزوري مشخص مي شوند و همراه با اختلال مكانيسم طبيعي انسولين مي باشد. ديابت بين سنين 70-40 سالگي در پيش زن بيشتر ازمرد است و نسبت آن 3 زن در مقابل 2 مرد مي باشد. عفونت ديابت را شديدتر كرده و احتياج به انسولين را افزايش ميدهد. عوامل زير در ايجاد كوماي ديابتي دخالت مستقيم و يا غيرمستقيم دارند: 1- هيپرگليسمي 2- آسيدوز 3- افزايش ترشح كورتكس سورنال . بيمار مبتلا به كوماي ديابتي ، رنگ پريده ، لاغر، ضعيف و بي حركت با دست و پايي شل و بدون مقاومت بر روز تختخواب يا روي زمين افتاده است . هوش و حواس او به كلي سلب شده و با تحريكات شديد هم نمي توان او را بخود آورد. گاهي ناله هاي بسيار ضعيف مي كند. بعضي وقتها ممكن است استفراغ عارض بيمار بشود. عوارض ديابت را مي توان دردودسته مطالعه نمود: 1- عوارض مزمن بيماري يا تظاهرات ديررس . 2- عوارض حاد بيماري يا تظاهرات زودرس . از دسته اول مي توان واسكولوپاتي ، ضايعات قلبي ديابت ، ضايعات عروق محيطي ، نفروپاتي ، نفروآنژيواسكلروزپس ، افتالموپاتي ديابتي ، نوروپاتي ديابتي ، درموپاتي ديابتيك ، از دسته دوم مي توان به آسيدوكتوزديابتي ، كتوزيس اشاره كرد. عوامل زير در ايجاد كوماي ديابتي فعاليت مستقيم و يا غير مستقيم دارند: 1- هيپرگليسمي . 2- آسيدوز. 3- افزايش ترشح كورتكس سورنال . در انتهاي اين تحقيق ، نحوه درمان بيماري نيز ذكر شده است .

1-1

فارسي