چكيده :
پارگي رحم يكي از مهمترين علل مرگ و مير مادر و بچه است در ممالك عقب افتاده كه فاقد بهداشت اند پارگي رحم فوق العاده شايع است . از نظر كلينيكي تقسيم بندي زير بيشتر قابل استفاده است . پارگي خودبخود. پارگيهاي تحريكي . پارگيهاي سيكاتريسيل . پارگيهاي خودبخودي در شرايط زير ايجاد ميشود1:- تنگي لگن 2- نمايش معيوب (شانه پيشاني ). 3- تومورسرراهي . 4- هيدروسفالي . زن حامله را بايد طبق دستور از ماه اول تا هفتم حاملگي هر ماه يكبار در ماه هشتم هر دو هفته يكبار و در ماه نهم هر هفته يكبار معاينه نمود و از وضعيت رحم و لگن و پزسيون و پرازانتاسيون جنين اطلاعاتي كسب كرد از ورسيون داخلي در بچه هاي زنده و حتي مرده بزرگ خودداري كرد. در موقع گذاشتن فورسپس پزسيون را به دقت تشخيص داد در موقعيكه كول به اندازه كافي ديلاته نبوده و يا سر آنگاژه نيست از استعمال فورسپس اجتناب كرد در زنانيكه سابقه سزارين و به خصوص نوع كلاسيك و ميومكتومي و اعمال ترميمي رحمي دارند احتياطات لازم را نمود و در موقع شروع زايمان در بيمارستانهاي مجهز بستري گردند. و اقدامات لازم را بر حسب وضع زايو نمود. در تنگي هاي لگن و نمايشهاي معيوب (صورت و پيشاني و عرضي ) از تزريق هيپوفيزين و سنتوسينون و پيتوسين وسولفات اسپارتيين خودداري كرد. در اين تحقيق چند اسبرواسيون همراه با درمان بيماري ارايه شده است .
