50678

سندرم لوب مياني يا آتلكتازيهاي مزمن .

ناسي زاده نويسنده , رضوان طلب هادي نويسنده

دانشگاه تبريز، دانشكده پزشكي تبريز

دكترا

56

1349

رده پزشكي پزشكي سندرم لوب مياني / ريه / آتلكتاز مزمن .

سندرم لوب مياني بيشتر از آنچه كه بنظر ميرسد شايع است . اين برونش نسبتا طولاني است و اغلب بلافاصله بعد از انشعابش انحناء پيدا مي كند. كاليبر آن از تمام برونشهاي مشابه كه قسمتهاي هم اندازه لوب مياني در ريه را تغذيه مي كنند كمتر است . دسته اي از غدد لنفاوي قسمت اعظم ابتداي برونش لوب مياني را احاطه ميكند. پديده هاي پاتولوژيكي كه اين غدد را مبتلا مي كند باعث فشار در روي برونش شده كه منتهي به كم شدن كامل و يا ناكامل حجم لوب مياني مي شود. برونشيت مزمن و يا برونشكتازي در قسمت برونش تقسيم شده و فرسايش و از بين رفتن ديوارهاي برونش كه به توليد برونشيوليت در بعضي موارد منجر مي شود. حملات مكررپنوموني ضايعات وسيعتري توليد مي كنند كه نه تنها بوسيله نكروز نسوج ريه بلكه همچنين بوسيله جايگزين شدن اسكاروفيبروز در مناطق ملتهب ايجاد مي شود. تشخيص مبني بر امتحانات برونكوگرافي و برونكوسكوپي است . درمان كنسرواتيو در اغلب موارد مفيد است . علايم و نشانه هاي بيماري حتي اگر آتلكتازي در راديوگرافي ثابت شود با اين درمان از بين خواهند رفت . مبناي كنسرواتيوتراپي براين اصل است كه عوامل تراكيوبرونشيال كه باعث بوجود آمدن علايم اين سندرم است از بين برده شوند. از جمله اين عوامل دربيشتر موارد ميتوان سيگار و تنباكو را نام برد. عمل جراحي در مواردي كه تشخيص كاملا واضح باشد انجام مي گيرد. اين موارد عبارتند از: 1- وجود بيماري بدخيم ريه كه بوسيله بيوپسي و شستشوي برونش ثابت شده باشد. 2- احتمال بسيار قوي وجود بيماري بدخيم خصوصا در بيماران جوان كه در ضمن درمان كنسرواتيو، بيماري هنوز وجود دارد 3- وجود آتلكتازي پايدار عليرغم درمان كافي 4- خونريزي همراه با فرسايش و از بين رفتن مجراي داخلي برونشها 5- بيماريهاي التهابي محدود به لوب مياني كه با درمان كنسرواتيو بهبودي نمي يابند. در پايان تحقيق به چند مورد شرح حال بيمار اشاره شده است .

1-1

فارسي