چكيده :
پسودارتروز ممكن است در نتيجه علل موضعي و علل عمومي بوجود آيد علل موضعي عبارتند از: تغيير مكان و جدايي قطعات شكسته - از دست رفتن ماده استخواني در نتيجه انهدام يا خارج شدن قطعات كوچك استخواني - فيكاسيون ناكافي . دستكاري مكرر براي اصلاح وضعيت كه باعث اختلال گردش خون ميگردد. انتريوزيسيون يا قرارگرفتن قطعات نرم مثل عضله و نيام بين دو قطعه شكسته - عفونت - اختلال در جريان خون . علل عمومي عبارتند از: بعضي از بيماريها مانند گوفت - مالاريا- الكليسم و همچنين كمبود فسفر و كاليسيم (حاملگي و شيردادن و پيري ) و بعضي از بيماريهاي غدد داخلي . وضع تخميني قطعات شكسته ممكن است به يكي از سه حالت زيرباشد: 1- يك پسودارتروز تي پيك 2- پسودارتروز با جوش فيبروزي توام با استيوپروز قطعات و يا با آتروفي آنها در اثر عدم استعمال 3- پسودارتروزبا جوش فيبرو توام با اسكلروز استخوان . از علايم كلينيكي پسودارتروز: 1- حركت در محل شكستگي . 2- درد 3- تورم 4- آتروفي عضلات مجاور 5- محدود شدن حركت مفصل مجاور 6- عدم توانايي حركتي . براي ممانعت از ايجاد پسودارتروز بايد بعد از فراكتور قطعات را خوب جا انداخت . و براي مدت لازم بي حركت نمود. درمان اساسي عبارتست از همان عمل جراحي و پيوند استخواني ميباشد. انواع مهم پيوند استخواني عبارتند از: پيوند وسيع قشري - پيوند داخلي - پيوند استخوان اسفنجي - پيوند چندتايي - پيوند پريوسستي استخواني .
