عنوان :
اثر اوريوميسين بر آميبياز روده .
پديدآورندگان :
امين الاشرافي نويسنده , اردوبادي احمد نويسنده
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي آميبياز روده / اثر اوريوميسين برآميبياز روده .
چكيده :
سبب اساسي آميبياز روده آنتاموباديسانتري است كه در اثر عدم مراعات موازين بهداشتي بوسيله غذا و آب آلوده به كيست وارد دستگاه گوارشي ميشود. علاوه بر دخول عامل بيماريزا شرايط مساعد كننده ديگري از قبيل : اقليم ، سن ، فصل ، رژيم غذايي بالاخره خستگي و ناتواني بدن در تسهيل و بروز بيماري دخالت دارد. اوريوميسين آنتي بيوتيكي است كه در سال 1948 بوسيله دگار از كشت قارچ استرپتوميسين اوريوفاسينس جدا شده است . فورمول خام آن چنين است .C22 H32 N2 O8 C1 تركيب شيميايي آن خيلي نزديك تراميسين است . اوريوميسين هميشه بصورت كلرهيدرات مصرف ميشود و با نام خلاصه اوريوميسين مطلق خوانده ميشود. گرديست زرد طلايي محلول در آب و به نسبت 10 در هزار كه توليد يك محلول آسيد با pH 2/8 تا 2/9 ميكند. و قابل خراب شدن است . طرز استعمال و مقدار اوريوميسين : 1- راه دهاني . 2- راه وريدي . 3- استعمال خارجي . اوريوميسين مستقيما كشنده آميب نبوده و بيشتر اثرات آن به علت از بين بردن باكتريهاي لازم براي زندگي آميب ميباشد. اوريوميسين به تنهايي نبايد در آميبياز به كار برده شود و همواره بايد آنرا با ساير داروهاي ضد آميبي توام نمود. در تمام مواقع درروز سوم تا چهارم درمان علايم باليني از بين رفته و در ظرف يكهفته آميب و زخمها وجود نداشته همگي مربوط به اثر داروست . استعمال اوريوميسين در درمان آميبياز حاد روده 80 موارد به نظر موثر ميباشد و اثرات آن مانند امتين بوده - بهتر از كونسين تحمل شده و از ساير آنتي بيوتيكهاي تزريقي بهتر است . و براي حصول نتيجه قطعي آن بايد منتظر مشاهدات طولاني تري شد. و در اين تحقيق چند اسبرواسيون بيان شده است .