چكيده :
مرگ و گنديدگي قطعات ماكروسكوپك بافت ها را كانگرن مي نامند. انواع كانگرن برحسب علت : 1- علامتي (سمپتيوماتيك ). 2- عفوني . 3- ضربه اي (مستقيم و غير مستقيم ). 4- فيزيكي . 5- كانگرن وريدي . علل مهم انسداد حاد شرياني را آمبولي و ترومبوز و آسيب تشكيل ميدهند. ترومبوآنژييت مسدودكننده يا بيماري بورگر غالبا منجر به ايجاد زخمهاي قابل ترميم و كانگرن مي شود. تغييرات ايجاد شده در پاها از عوارض شايع و خطرناك ديابت بخصوص در افراد پير است . درمان اساسي كانگرن عبارتست از قطع عضو كانگرنه . به تاخير انداختن يا جلوگيري از پيدايش كانگرن اهميت زيادي دارد. براي پيشگيري آن اصول ساده زيرين خيلي مفيد است : 1- شستشوي پاهاي بيمار هر شب با آب گرم . ماليدن لانولين به پاها هفته اي 2 الي 3 دفعه در صورت داشتن پوست خشك . قراردادن پنبه ليم در بين انگشتان كه رويهم قرار مي گيرند. حفاظت پاها در برابر آسيب هاي احتمالي . 2- نگرفتن ناخن توسط بيمار در صورتيكه ديدي چشمش اختلال پيدا كرده باشد. 3- مشورت با جراح در صورت داشتن ميخچه درپا. كانگرن داراري انواع مختلفي است كه شرح داده شده است .
