51144

علل و انواع پارگيهاي رحم در بخش مامايي .

حميديه نويسنده , خدادادي بيژن نويسنده

دانشگاه تبريز، دانشكده پزشكي

دكترا

56

1351

بطور كلي در اينجا منظور از پارگي رحم پارگيهايي است كه بعد از ششماهه اول حاملگي صورت ميگيرد. بنابر اين پرفوراسيونهايي كه به توسط كورت و پنس و غيره ايجاد ميشود جزو ايندسته بحساب نيامده است . از نظر ارزش عملي و باليني پارگيهاي زهدان را ميتوان از نظر علت به سه دسته زير تقسيم كرد: 1- پارگي محل بخيه سزارين قبلي يا اعمال جراحي سابق رحمي . 2- پارگي خودبخود رحم سالم . 3- پارگي تروماتيك . در سزارين عللي كه باعث پارگي مي شوند عبارتند از: تب نفاسي - عفونت سابق محل عمل - هيدرآمينوس - چند قلويي - بچه هاي درشت و بالاخره جوش نخوردن ضخيم بخيه محل عمل . پاره شدن خودبخودي زهدان سالم در حين حاملگي يكي از عوارض بسيار وخيم آبستني است در اين حادثه مرگ و مير مادر و جنين بسيار زياد ميباشد اين پارگي در مولتي پارها بخصوص آنهاييكه بيش از 4 شكم زاييده اند مشاهده ميشود. پاره شدن رحم در اثر ضربه در حين حاملگي بسيار نادر است ولي امكان پديد آمدن آن به جز در چند هفته اول حاملگي وجود دارد. رحم در مقابل ضربات مقاومت زيادي ميكند اما گاهي ضربه نسبتا كوچكي موجب پارگي آن ميشود. پارگي رحم دو نوع است : كامل و ناكامل . در پارگي كامل عضله و صفاق روي رحم پاره ميشود و محوطه رحمي با فضاي شكمي ارتباط پيدا ميكند. 2- پارگي ناكامل : كه در آن عضله رحم پاره شده ولي صفاق روي آن سالم ميماند و محل پارگي را ميپوشاند در اين ارتباطي بين محوطه رحمي و فضاي شكمي وجود ندارد.

1-1

فارسي