51232

ايمونوگلوبولين ها و دستگاه گوارش .

سليماني پرويز نويسنده , شيخ الاسلام زاده نويسنده

دانشگاه تبريز، دانشكده پزشكي

دكترا

32

1350

رده پزشكي پزشكي ايمونوگلوبولين ها و دستگاه گوارش .

مقصود از اين رساله بيان روابط بين ايمونوگلوبولين ها و دستگاه گوارش انسان و روشن كردن نكات زير است : 1- معلوم بداريم دستگاه گوارش به مثابه يك ارگان ايمونولوژيك است . 2- مطالعه مجدد اختلالات گوارشي با در نظر گرفتن تظاهرات ايمونولوژيك آنها. 3- مطالعه مجدد اختلالات ايمونولوژيك با در نظر گرفتن تظاهرات گوارشي آنها ميباشد. از پنج نوع ايمونوگلوبولين عمده موجود در جريان خون يعني IgG-IgE-IgD-IgM-IgA غير از IgD وجود چهار ايمونوگلوبولين باقيمانده در ترشحات خارجي يا اپي تليوم روده و يا هر دوي آنها تشخيص داده شده است كه مشخصات آنها چنين است : 1- ايمونوگلوبولين IgA ايمونوگلوبولين غالب در سلولهاي لنفاوي و ترشحات خارجي مجاري گوارشي است . 2- نسبت ايمونوگلوبولين IgG به ايمونوگلوبولين IgA در سرم 5 به 1 است . 3- نسبت سلولهاي لنفاوي The lamina propria كه مولد ايمونوگلوبين IgA ميباشند به سلولهاي لنفاوي مولد ايمونوگلوبولين ژ و ايمونوگلوبولين ام مثل نسبت 20 به 1 است . 4- ضمنا نسوج لنفاوي كه نسبت به روده محيطي واقع شده اند حاوي پنج تا شش سلول مولد ايمونوگلوبين ژ در برابر هر سلول مولد ايمونوگلوبولين آ ميباشند. 5- ميزان كاتابوليسم ايمونوگلوبولين آ از ميزان كاتابوليسم ايمونوگلوبولين ژ تجاوز ميكند. 6- اختلافات عمده بين ايمونوگلوبولين آ ترشحي و ايمونوگلوبولين آ سرمي عبارتند از اينكه ايمونوگلوبولين آ ترشحي ضريب رسوب بيشتري داشته و وزن مولكولي آنها بيشتر است . از جمله اختلالات گوارشي كه اعتقاد به وجود اوتوايمونيته در آنها هست عبارتند از: آنمي پرنيسيوز - گاستريت - كليت اولسرو - بيماري كرون - بيماري اسپروي غير منطقه اي و حساسيت به شير اختلالات مختلف دستگاه گوارش مثل سيروز و هپاتيت الكليك با بلانسبي ايمونوگلوبولين آ نسبت به ساير ايمونوگلوبولين ها همراه است گرچه اختلالات روده اي وابسته به فقدان ايمونوگلوبولين ها شيوع بيشتري دارند. اين اختلالات عبارتند از: هيپوگاماگلوبولينمي - هيپرپلازي لنفوييد- نودولر روده كوچك (تيپ 2 ديس گاماگلوبولينمي ) فقدان انتخابي ايمونوگلوبولين آ (تيپ 3 ديس گاماگلوبولينمي ) و تيموماتوام با هيپوگاماگلوبولينمي .

1-1

فارسي