عنوان :
بررسي ميزان نرمال پارامترهاي موج F در 60 فرد داوطلب و مقايسه سرعت هدايت عصبي در سگمانهاي پروگزيمال نسبت به سگمانهاي ديستال عصب محيطي .
پديدآورندگان :
صديق مستوفي و انعامي محمد نويسنده , مدينه اي سيدعلي نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه علوم پزشكي تبريز، دانشكده پزشكي
رشته :
دكتراي تخصصي طب فيزيكي و توان بخشي
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي پارامترهاي موج }F {/ سرعت هدايت عصبي / سگمانهاي پروگزيمال / سگمانهاي ديستال / محيط عصبي .
چكيده :
چون با تكنيكهاي معمولي بررسي سرعت هدايت عصبي ، نمي توان هدايت در سگمانهاي پروگزيمال اعصاب محيطي را مورد ارزيابي قرار داد بر آن شدم كه با تعيين پارامترهاي موج F ، از يكسو مقادير نرمال در مركز پزشكي امام خميني را مشخص نموده و از سوي ديگر سرعت هدايتي عصبي را در سگمانهاي پروگزيمال نسبت به سگمانهاي ديستال و نيز در اندامهاي فوقاني نسبت به اندامهاي تحتاني مورد ارزيابي قرار دهيم . نتايج بطور خلاصه چنين مي باشد: سرعت هدايت عصبي در سگمانهاي پروگزيمال عصب هميشه بيشتر از سگمانهاي ديستال است . سرعت هدايت عصبي در اندامهاي فوقاني هميشه بيشتر از اندامهاي تحتاني است . نسبت موج F به موج M تقريبا هميشه بيشتر از يك مي باشد كه علت اين امر زمان هدايت كمي طولاني موج F در سگمانهاي بازو و ران بدليل مسافت طولاني تر مي باشد. هرچه طول يك عصب بيشتر باشد، سرعت هدايت آن عصب كمتر خواهد بود. هرچه قطر يك عصب بيشتر باشد، سرعت هدايت آن عصب بيشتر خواهد بود.
