عنوان :
در رفتگي مادرزادي مفصل هانش .
پديدآورندگان :
شادگان نويسنده , بديعي ارسطو نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تبريز، دانشكده پزشكي
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي بيماريهاي مادرزادي مفاصل / دررفتگي مفصل هانش / مفصل هانش .
چكيده :
كلمه دررفتگي مادرزادي روي هانش خيلي نارسا است زيرا دررفتگي اساسا وقتي بصورت حقيقي در مي آيد كه نوزاد زندگي خارج از رحمي را شروع و تدريجا بزرگ شده و براه ميافتد. بنابراين ميتوان گفت كه در زندگي داخل رحمي يكنوع اختلالاتي در سر استخوان ران و حفره كوتيل ايجاد ميشود كه بعد از تولد بتدريج يك شبه دررفتگي يا يك دررفتگي ايجاد مينمايد. تاريخچه در رفتگي مادرزادي از زمان هيپوكرات است و براي اولين بار دوپوييترن دقيقا تغييرات مرضي اين دررفتگي را شرح داد. پاچي ايتاليايي در سال 1888 جا انداختن در رفتگي را پيشنهاد كرد اين تغيير شكل مفصل را غير قابل علاج ميپنداشتند نظر پاچي بوسيله لورنس مورد توجه قرار گرفت و امروزه مورد موافقت عمومي است كه اگر دررفتگي زود جا انداخته و بتوان به مدت كافي آنرا بيحركت كرد مفل خوب و مقاوم كه بتواند بطورطبيعي انجام وظيفه كند حاصل ميشود. و تشخيص زودرس بيماري امتحان اورتولاني در نوزادان به عمل آيد و در صورت مثبت بودن آزمايش نوزاد را مستقيما از بخش زايمان به بخش اورتوپدي منتقل و تحت درمان قرار دهند. نتيجه : دررفتگي مفصل هانش خيلي فراوان است ثانيا در جنس مونث خيلي بيشتر از جنس مذكر ميباشد عواملي مانند ارث - نژاد و پرزانتاسيون نيز در ايجاد آن موثرند. از نظر پاتوژني بيماري در اثر خرابي يا توقف در نمو جنين در ناحيه مفصل هانش بوجود ميايد - اين بيماران با دررفتگي بدنيا نمي آيند بلكه طفل با يك مفصل غير طبيعي قابل دررفتن متولد ميشوند و بعد از تولد به علت ضربه و فشاريكه بمفصل وارد ميشود دررفتگي كامل ميشود.
