چكيده :
عمل سزارين عبارت از خروج نوزاد داخل رحمي از روي شكم بعد از برش پوست شكم و جدار قدامي رحم جز در موارديكه پارگي در رحم اتفاق افتاده و يا اعماليكه در حاملگي خارج از رحمي صورت ميگيرد. در آخر ماه هفتم حاملگي در اثر انقباضات متناوب و منظم رحم قسمتي از جدار آن كه بين كول و جسم رحم واقع است نازكتر گشته و ساختمان بافتي آن تا اندازه اي تغيير يافته و نازكتر ميشود و به شكل حدقه اي در قسمتهاي فوقاني كول پديد مي آيد كه بنام سگمان انفريور ناميده ميشود. زمان سزارين بستگي به نوع علت سزارين دارد با وجود اين مقابل دو تابلوي مختلف قرار گرفته ميشود: 1- تشخيص سزارين در حين حاملگي داده شده است . 2- در موعد زايماني و در جريان اعمال فيزيولوژي زايماني وضعيت بچه و مادر تقاضاي عمل سزارين فوري را مي نمايد. در تكنيك عمل اول آنستزي عمومي رجحان دارد. 2- وضعيت مريض - Position طرز قرار گرفتن اكيپ و اسبابها، قبل از شكاف دادن رحم سه نقطه اساسي را بايد در نظر گرفت : 1- كولدوساك وزيكواوترين . 2- دو رباط گرد راست و چپ . محل شكاف برش در روي خط وسطي صورت گرفته كه وضعيت رباط هاي گرد محل شكاف را مشخص ميسازد. و برش بايد به فاصله يك انگشت شست دربالاي Culde sac وزيكواوترين صورت گيرد و از ادامه شكاف تا نزديك مثانه بايستي خودداري شود. با وارد كردن يك انگشت در دهان بچه معمولا خارج كردن آن آسام ميباشد و ندرتا ضرورت به استعمال فورسپس پيدا ميشود. در ترميم و دوختن جدار: 1- اولين پلان . عضلاني توتال . 2- دومين پلان عضلاني . 3- سومين پلان صفاقي .
