چكيده :
در اين مقاله به آخرين يافته ها در مورد استيوپروز، عوارض ناشي از آن ، آخرين متدهاي تشخيصي و طرح هاي نوين درماني اشاره شده و سپس گزارشي از 90 موردبيمار بستري در بخش ارتوپدي B C طي سالهاي 69 الي 72 كه مبتلا به شكستگي نواحي مشخصي بوده و در محدوده سني ابتلا به استيوپروز قرار داشتند به عمل آمده است . كه نتايج آن به صورت شرح و جداول ارايه شده است . در قسمت آخر اين پايان نامه اشاره نسبتا جامعي به نحوه پيشگيري استيوپروز و آخرين بررسي هاي انجام گرفته در اين زمينه شده است . چرا كه به نظر بسياري از صاحبنظران بهترين روش برخورد با استيوپروز جلوگيري از وقوع عوارض غير قابل جبران آن ، تشخيص به موقع و ارايه طرح و برنامه پيشگيري براي افراد در معرض خطر مي باشد.
