عنوان :
روشهاي تشخيص و درمان پارگي ليگامان متقاطع قدامي زانو و بررسي موارد آن در بيمارستان امام خميني تبريز از سال 1358 الي 1368.
پديدآورندگان :
شربيانلو جليل نويسنده , رحماني محمدقاسم نويسنده
كليدواژه زبان طبيعي :
رده پزشكي پزشكي زانو/ پارگي ليگامان متقاطع قدامي }.ACL /{
چكيده :
در بررسي ده ساله بيماران بستري شده در بيمارستان امام خميني تبريز در فاصله سالهاي 58 الي 68، جمعا هفت بيمار دچار پارگي ACL تحت درمان واقع گرديده اند. 3 نفر از اين هفت تن علاوه بر پارگي ACL دچار پارگي ليگامان كولاتزال داخلي نيز بودند و يكي از افراد دچار پارگي قسمت محيطي منيسك داخلي شده بودند. علت آسيب به جز يك مورد، تروماي ورزشي و به شكل غير مستقيم بود كه از اين 6 مورد، پنج نفر آنها در حين ورزش فوتبال آسيب ديده و يك نفر ديگر هنگام ورزش كشتي مبتلا به اين حادثه شده است . از 7 بيمار يك نفر به علت تروماي ناشي از تصادف اتومبيل دچار پارگي ACL شده كه تروما بصورت مستقيم بوده است . 6 نفر از اين 7 نفر مذكر بودند كه ميانگين سن آنها 24 سال و يك نفر باقيمانده كه مونث بود در سن 60 سالگي قرار داشت . از نظر علايم باليني همه بيماران دچار پارگي مزمن ACL بودند و همگي از بي ثباتي زانو شاكي بوده و در شروع بيماري دچار تورم و درد مفصل مبتلا بودند. از درمانهاي انجام شده 6 مورد هفت مورد تحت عمل جراحي تجديد ساختمان ليگاماني قرار گرفته كه در همگي بجز يك نفر كه از تاندون Pes Anserinous استفاده شده بود، از تاندون پاتلا استفاده شده است . يك نفر به علت عدم آمادگي تحت عمل جراحي قرار نگرفته و پس از پونكسيون مايع مفصلي براي وي گچ گرفته شده است . اطلاعات بيشتر در جدولها آمده است .