چكيده :
به طور خلاصه از مجموع مطالعه يكصد پرونده مربوط به بيماران مانيك دپرسيو بستري شده در بيمارستان رازي تبريز در طول سالهاي 69-1359 نتايج زير بدست آمد: 1- شيوع بيماري در هر دو گروه در سنين جواني مي باشد. 2- تعداد شهرنشين ها بيشتر از روستاييان بود. 3- تعداد بي سوادان در هر دو گروه جنسي بيشتر از بيماران باسواد بود. 4- تعداد بيماران بيكار بيشتر از بيماران شاغل بود. 5- شيوع بيماري در متاهل ها بيشتر از مجردها بود. 6- بيمار ماني عود كننده مي باشد. 7- شدت بيماري در مرد و زن تقريبا يكسان بود. در يك جمع بندي كلي و مقايسه دو گروه فوق الذكر از نظر عوامل يادشده تفاوت قابل ملاحظه اي وجود ندارد و بنظر ميرسد كه بيماري مانيك دپرسيو از نظر موارد فوق الذكر سير بيماري بطور يكسان در هر دو نوع جنس بروز مي كند.
