چكيده :
يكصد بيمار با تشخيص اسكيزوفرنيا كه چهار سال از شروع بيماري آنها مي گذشت انتخاب و بصورت آينده نگر به مدت 2 سال پي گيري شدند. عواملي نظير سن شروع بيماري ، شيوع جنسي ، توزيع جغرافيايي مقايسه پسرفت در زن و مرد، تحصيلات طبقه اجتماعي بيماران ، سابقه بيماري رواني در خانواده ، دفعات بستري شدن ، طول دوره بستري شدن ، چگونگي كنترل پزشكي و مصرف دارو و بالاخره ميزان عملكرد با مقياس ارزيابي كلي عملكرد )G.A.F.( مورد بررسي قرار گرفت . نتايج حاصله نشان داد كه اسكيزوفرنيا در بيماران ما تا حدودي در سنين نسبتا پايين تري شروع مي شود. نسبت بيماران شهري به روستايي 2 به 1 بوده اما نسبت بيماران روستايي نيز قابل توجه و حدود 1/3 كل بيماران را تشكيل ميدهد. 55 بيماران كمتر از 3 بار 18 كمتر از 5 بار و 21 بيش از 6 بار سابقه بستري شدن داشتند. ميزان كنترل پزشكي و مصرف دارو ناچيز بود. و بالاخره G.A.F. در مقايسه با آمارهاي غربي پايين تر بوده قريب 80 موارد از 40 پايين تر بود.
