عنوان :
تحقيقي در مورد فرسايش مراتع حوضه آبريزكشكان در ارتباط با ميزان و شدت بارندگي
پديدآورندگان :
شني زند مهران نويسنده , كاوياني محمدرضا رامشت نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه اصفهان
كليدواژه زبان طبيعي :
رده كشاورزي رده علوم انساني جغرافياي طبيعي فرسايش مرتع حوضه آبريز كشگان باران
چكيده :
عاملي كه بيش از هر چيز وجود خاك را به خطر مي اندازد، فرسايش است بايد در نظر داشت كه فرسايش نه تنها خود خاك را از بين برده و يا حاصلخيزي آن را كاهش مي دهد بلكه با پركردن مخازن سدها، طول عمر آنها را كوتاهتر مي كند. بارندگي اگر چه نه هميشه ، ولي معمولا عمده ترين تامين كننده انرژي براي جابجايي ذرات خاك بوده است . حوضه آبريز كشكان با 9560 كيلومتر مربع مساحت 33 درصد كل استان لرستان و با متوسط بارش سالانه 619 ميليمتر همواره با مشكلاتي از قبيل سيلاب ، فرسايش آبي و در كل هدر رفت آب و خاك آن در حل مسايل و مشكلات ناشي از فقدان چنين تحقيقاتي مي باشد لازم به ذكر است اين پايان نامه شامل يك مقدمه و هفت فصل به شرح ذيل مي باشد: 1- موقعيت منطقه 2- كليات زمين شناسي 3- ويژگيهاي مورفومتريك حوضه 4- سيستم هاي ارضي و خاكشناسي 5- پوشش گياهي 6- اقليم 7- تحليل و ارزيابي فرسايش خاك . بدين ترتيب در اين تحقيق قصد داشته ايم كه با بررسي همه جانبه بارش بويژه ميزان و شدت آن دريابيم كه آيا اين فاكتور تاثيري برتخريب يا توسعه مراتع منطقه مورد نظر داشته ات يا نه ، خصوصا اينكه مطالعات انجام شده در زمينه شدت بارندگي در حوضه مورد نظر محدود بوده و اينگونه تحقيقات كاربردهاي بسيار زيادي در طرح هايي مانند زهكشي اراضي كشاورزي دفع آبهاي سطحي ناشي از بارش ...
