عنوان :
بررسي واژه ها اصطلاحات لهجه شيرازي از ديدگاه زباشناسي اجتماعي و تطبيقي
پديدآورندگان :
سپنتا ساسان نويسنده , راستي عمادآبادي نورجهان نويسنده
كليدواژه زبان طبيعي :
رده علوم انساني زبان و زبانشناسي لهجه شيرازي شيراز زبانشناسي اجتماعي
چكيده :
شيراز كنوني ناحيه اي است در جنوب غربي ايران و 10300 كيلومتر مربع وسعت دارد. لهجه شيرازي دراي 23 همخوان P/b/F/v/t/d/k/g/q/c/j/s/Z/s/z/m/n/I/r/h/x/?/y/a/a//e/e/:o/o/:a/i/u/Y/ay/ou/ey/ow : و 9 واكه ساده : و 5 واكه مركب : ميباشد و ساخت هجايي آن CVC)C( است . در اين پايان نامه ، ابتدا موقعيت جغرافيايي و تاريخي شيراز و آثار باستاني آن بيان گرديده است . سپس به بررسي واژه ها و اصطلاحات لهجه شيرازي از ديدگاه اجتماعي پرداخته است . نتايج حاصل از اين قسمت نشانگر روابط زير ميباشد: 1- زنان با توجه به عوامل اجتماعي مرتبط با آنان از واژه هاي بومي استفاده كرده و لذا در بررسي تفاوت آنها در آشنايي با لهجه شيرازي با مردان بايد به كليه عواملي همچون سن ، موقعيت اجتماعي ، شغل ، شبكه ارتباطي ... بسيار توجه نمود. 2- ارتباط زيادي بين سن افراد و ميزان آشناييشان با لهجه شيرازي وجود دارد، يعني هر چه سن بالاتر رود اين ميزان نيز بيشتر مي شود. 3- ميزان آشنايي افراد بيسواد و كم سواد بيشتر از افراد با سواد است . 4- افراد بومي ساكن شيراز (كه متولد شيراز نيز هستند به نسبت افراد غيربومي ، آشنايي بيشتري با لهجه شيرازي دارند. 5- نوع شغل در استفاده از واژه ها و اصطلاحات لهجه شيرازي بسيار موثر بوده است و در ميان زنان گروه خانه دار بيشترين آشنايي را داشته و در ميان مردان افراد داراي شغل آزاد اين اكثريت را دارا مي باشند.