مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي زبانشناختي واژگان ادبيات داستاني با استفاده از نمونه هايي از ادبيات معاصر ايران

چكيده :

امروزه گروهي از زبانشناسان ، با استفاده از دست آوردهاي نظري زبانشناسي ، سعي در بررسي و توصيف پديده هايي دارند كه در عمل به نحوي با زبان در ارتباط هستند. اين شاخه از زبانشناس به زبانشناسي كاربردي معروف است . به اين ترتيب زبانشناسي با پشت گذاشتن سنين كودكي ، قدم به دوران بلوغ خويش مي گذارد و بدنبال خود تاثيرات عميقي را در ديگر زمينه هاي تحقيق باعي مي شود. در سالهاي اخير اين رشته از زبانشناسي توجه زبانشناسان ديگر محققان علاقه مند به بررسي هاي زباني را به خود معطوف داشته است . يكي از زمينه هايي كه با پيدايش زبانشناسي نوين دستخوش تحول و دگرگوني شده است . تحقيقات ادبي است . از آنجا كه در تحقيقات زبانشناختي - كاربردي مربوط به زبان فارسي معناشناسي و تحليل كلام زمينه هاي بكري هستند كه كمتر مورد توجه قرار گرفته اند نگارنده برآن شد تا با برداشتن گامي هر چند كوچك از اين ديدگاه داستان را بررسي كند. بديهي است كه داستان را با رويكردهاي مختلفي مي توان مورد نقد و بررسي قرار داد، اما بررسي زبانشناختي ، قلمرو تحقيق را به عناصر زباني محدود مي نمايد. پس از بررسي هاي مقدماتي طرح كلي تحقيق به گونه زير پيش بيني گرديد: نقش بافت كلام نقش ساختار كلام نقش واژگان نقش قراين كلام نقش حشو نقش خواننده بر خلاف پيش بيني هاي اوليه معلوم گرديد.