52369

كارآيي تشخيص موداليته هاي مختلف تصويرگيري پزشكي در اورژانس هاي شكمي نوزادان از سال 1373 تا 1376، بررسي روي حداقل 200 مورد.

راد سعيد نويسنده , گرانمايگان شادي نويسنده

دانشگاه علوم پزشكي تبريز، دانشكده پزشكي

دكتراي پزشكي

59

1377

رده پزشكي پزشكي تصويرگيري پزشكي / اورژانس هاي شكمي / نوزادان / راديوگرافي .

هدف از اين مطالعه بررسي ميزان كارآيي موداليته هاي مختلف تصويرگيري پزشكي در اورژانس هاي شكمي نوزادان و نقش راديولوژي در تشخيص اوليه صحيح بيماريها مي باشد. اين بررسي بر روي 206 پرونده از نوزاداني كه بعلت يكي از موارد اورژانس شكمي تحت درمان گرفته بودند در طي سه سال انجام گرديده است . نتايج اين بررسي بطور خلاصه بشرح زير مي باشد. نتيجه امتحان راديوگرافي با تشخيص نهايي نشانگر 87 تطابق در كل بوده است . از 206 مورد، 28 مورد به بيماري امفالوسل و 9 مورد گاستروشيزيس اختصاص داشت كه در هيچ يك از اين 37 مورد از راديولوژي جهت تشخيص استفاده نشده است . از نظر تكنيك تصويرگيري شايعترين روش عكس ساده (83 ) بوده و عكس با ماده كنتراست (6 ) و در 11 از هر دو روش توام استفاده شده است . عكس با ماده كنتراست در مورد بيماريهاي ايليوس مكونيوم ، مكونيوم پلاك سندرم ، هيرشپرونگ و استنوز هيپرتروفيك پيلور و ولولوس روده باريك استفاده شده است كه در سه مورد اول ماده كنتراست بصورت انما و در دو مورد آخر بصورت خوراكي بكار رفته است . از كل نوزادان 36 مونث و 64 مذكر بودند. از نظر سن زمان مراجعه 87 هفته اول زندگي و 13 از روز هشتم تا 28 روزگي مراجعه كرده اند. شايعترين بيماري آنومالي آنوركتال و نادرترين علل استيوز هيپرتروفيك پيلور و ولولوس روده باريك ( هر كدام يك مورد) بودند.

1-1

فارسي