چكيده :
آژنزي واژن در اغلب موارد با نبودن مادرزادي رحم ديده مي شود. رحم با رشد ناكافي و رحم دوشاخه ندرتا ديده مي شود و در اغلب موارد چيزي در محل طبيعي رحم وجود ندارد و يا فقط يك كلفت شدگي و برآمدگي در خط وسط ليگامانهاي رند حس مي شود. شيوع آن را يك در چهارهزار تا 5 هزار ذكر نموده اند. آژنزي واژن با معاينه بيمار به آساني تشخيص داده مي شود. 50 اين بيماران با ناهنجاريهاي دستگاه ادراري همراه است . عمل جراحي وقتي بايد صورت گيرد كه بيمار احتياج به يك واژن جديد را حس نمايد. در ضمن جراح بايد متقاعد بشود كه بعد از عمل بيمار با استفاده مرتب و منظم ريلاتور همكاري خواهد كرد. اگر بيمار همكاري نداشته باشد تنگي در واژن جديد اتفاق مي افتد. عمل قبل از اينكه بيمار برشد كامل جسمي نرسد نبايد انجام گيرد زيرا واژن مصنوعي با بيمار رشد نخواهد كرد. در حال حاضر طريقه انتخاب تكنيك عمل به يافته هاي تشريح بيمار بستگي دارد. روش هاي متعددي بكار برده مي شود كه به تفصيل شرح داده شده است .
