52492

بررسي شكستگيهاي ساعد از سال 69-67 در بخش ارتوپدي بيمارستان امام خميني تبريز.

ملك زاده ديلمقاني محمدعلي نويسنده , قديمي بهنام نويسنده

دانشگاه علوم پزشكي تبريز، دانشكده پزشكي

دكتراي پزشكي

56

1370

در اين بررسي بيشترين موارد بيماران مربوط به مردان در دهه دوم زندگي بوده است . شايعترين نوع شكستگي بصورت شكستگي هر دو استخوان ساعد و از نوع بسته بوده است . شايعترين علت شكستگي در شكستگيهاي باز اصابت تركش و حوادث رانندگي و در شكستگي هاي بسته بزمين خوردن ، حوادث رانندگي ، سقوط از بلندي و تروماي مستقيم به ساعد است ، رايج ترين فرم درمان بصورت ردكسيون بسته و گچ گيري و در درجه بعدي ردكسيون باز و فيكساسيون با پلاك بوده است . عوارض شكستگي در 13/3 بيماران رخ داده و به ترتيب شيوع شامل malunion سندرم ايسكمي ولكمن استيوميليت استخوانهاي ساعد و قطع عصب اولناژ راديال بوده است . در شكستگي يكي از استخوانها شكستگي كاليس شايعتر از همه بوده در درجات بعدي شكستگي مونتجيا و اسميت قرار داشتند. دركمتر از 50 موارد شكستگي هاي هر دو استخوان ساعد از تكنيك ردكسيون بسته و گچ گيري استفاده شده كه دليل آن روشن نيست . زيرا درمان انتخابي شكستگي هر دو استخوان ردكسيون باز و فيكساسيون داخلي مي باشد.

1-1

فارسي