عنوان :
بررسي نقش وكالت و وزارت در عصر صفويه از شاه اسماعيل اول تا شاه عباس اول (1038- 907) ه .ق
پديدآورندگان :
ثواقب جهانبخش نويسنده , نوري زاد علي نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
وكالت وزارت دوره صفويه شاه اسماعيل اول شاه عباس اول تاريخ رده علوم انساني
چكيده :
نظام اداري و سياسي حكومت صفويه به ويژه قبل از اصلاحات شاه عباس اول بسيار پيچيده و مبهم بوده است . از مهمترين مناصب موجود در آن حكومت منصب وكالت و وزارت است . نقش و اهميت وكالت به عنوان نايب و قايم مقام شاه ، و وزير به عنوان رييس ديوانسالاري اداري در دوره صفويه دچار دگرگوني هاي عمده اگشت . منصب وكالت كاه از نظام اداري پيش از صفويه ، متاثر بود. به منظور ايجاد هماهنگي در عناصر نامتجانس حكومت كاركرد تازه اي يافت و در كنار منصب وزارت كه در حكومت صفوي تداوم يافته بود منشاء بسياري از تحولات گرديد. موقعيت منصب وكالت تحت تاثير شرايط سياسي و مذهبي و اجتماعي ، قدرت شاه و امراي قزلباش ومتصديات اين منصب تغيير و تحولاتي به خود ديد. تلاش بزرگان ترك و ايراني براي دستيابي به اين مناصب موجب افزايش تضادها و درگيري هاي عمده اي گرديد. در اين تحقيق كه با روش كتابخانه اي انجام گرفته است با تحليل و بازكاوي داده هاي تاريخي و استنتاج از قراين و شواهد، نقش و جايگاه وكالت و وزارت در ساختار قدرت و درگيري هاي داخلي عناصر حكومتي عصر صفويه وسير تحول آنها در خلال سال هاي 1038-907 ه -ق مورد بررسي قرار گرفته است .
