مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - تاثير توسعه شهرنشيني بر توسعه اجتماعي با تاكيد بر شهر تهران

چكيده :

در بررسي و تحليل علمي از تغييرات اجتماعي در مفهوم عام آن مي توان عوامل و شاخص هاي گوناگوني را در نظر گرفت . درتعيين جايگاه اين عوامل قطعا نقش و سهم پاره اي از اين عوامل و شاخص ها بيش از سايرين ارزيابي مي گردد. توسعه اجتماعي social development از جمله جريانات عمده و تعيين كننده دوران اخير در ايران و بسياري ديگر از كشورهاي جهان تلقي مي گردد. بررسي فوق در صدد است تا معلوم كند كه آيا شهرنشيني urbanization تاثير ويژه اي برروي رويكرد توسعه شهري داشته است و يا خيرŒ متغير اصلي وابسته در اين تحقيق عبارت است از توسعه اجتماعي كه در قالب متغيرهاي چون احساس تكليف شهروندي ، آمادگي پذيرش عقايد ديگران خود شكوفايي قانونگرايي احساس تعلق به اجتماع و نيز مشاركت سياسي مورد توجه قرار گرفته است . براي تبيين علمي موضوع روند توسعه اجتماعي شهرنشيني بعنوان يك متغير مستقل در نظر گرفته شده است . بعنوان مثال شغل متغيري در مساعدت تبييني از مفهوم شهرنشيني كاربرد لازم را در مقام يك متغير مستقل حاصل كرده است . ساعات كار و سابقه اشتغال در شهر خود بيانگر ميزان درجه شهروندي افراد در نظر گرفته شده است . رضايت از مسكن با توجه به كيفيت ، متراژ، تملك و يا رهن خود متغير مستقل ديگر تعريف شده است .