عنوان :
ايران و شرط پذيرش صلاحيت اجباري و اختياري ديوان بين المللي دادگستري
پديدآورندگان :
جعفري جلال نويسنده , رستمي اماني فردين نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
حقوق ايران شرايط پذيرش صلاحيت اجباري صلاحيت اختياري ديوان بين الملل دادگستري رده علوم انساني
چكيده :
اختلاف و حل اختلاف دو واقعيت انكار ناپذير در جوامع داخلي و همچنين در صحنه بين المللي بوده و نوع بشر از ديرباز كوشيده است تا راههايي جهت حل مسالمت آميز اختلافات خود بيابد. در اين بين سازمان يافته ترين تلاش هاي نوع بشر در صحنه بين المللي معطوف به اواخر قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم مي باشد كه نقطه شروع آن را بايستي كنفرانس هاي صلح لاهه و نقطه اوج آن را تاسيس سازمان ملل متحد و به تبع آن ديوان بين المللي دادگستري دانست . از آنجاييكه ايران در مقايسه با ساير كشورها ارتباط نزديك تري با ديوان بين المللي دادگستري داشته است عليهذا در پايان نامه حاضر تلاش شده است تا ضمن بررسي تحليلي ساختار و صلاحيت هاي ديوان بين المللي دادگستري بستر مناسبي براي برخورد سنجيده تر با ديوان فراهم گردد. خواننده با مطالعه اين نوشتار پس از شناخت بيشتر از ديوان بين المللي دادگستري و دعاوي چهارگانه اي كه ديوان در ارتباط با ايران مورد رسيدگي قرار داده است در مي يابد كه ايران اولا بموجب معاهدات بين المللي صلاحيت اجباري ديوان بين المللي دادگستري را پذيرفته است . لذا بايستي به اين پذيرش صلاحيت پايبند بوده و بداند كه با عدم حضور خود در ديوان هيچگونه نتيجه مثبتي بدست نخواهد آورد.
